Letra Dashurije

Në nje ishull jetonin te gjitha ndjenjat. Siq ishin :ndjenjat e humorit,merzise,vetmise etj,si te gjitha ndjenjat tjera jetonte edhe ndjenja e dashurise.Nje dit ne ishull erdhi nje lajm i keq ,u tha se ishulli do te fundosej,e bashk me te edhe dashuria. Aty pran kaloi pasuria.Dshurija kerkoi ndihme nga ajo,pasuria i'u pergjigj: ketu kam plot ar dhe argjend,sa qe te gjitha mund ti fundosi. Tani po kalon humori.Dhe dashuria kerkoi ndihme dhe ng ajo.Humori nga gezimi nuk e degjoi fare. Tani po kalonte krenaria.Dashuria i tha: krenari a munde te me marresh me vete? Krenaria i'u pergjigj:jam aq e merzitur sa qe dua te rri vetem. Keshtu dashuria kerkoi ndihme nga te gjith por,asnjera nuk i ndihmoi. Dashuria u fundos gati e tera ku papritmas nje zë u ndegjua!? Eja dashuri se une te marr me vete.Dashuria e habitur harroi ta pyes zerin se kush ishte dhe si quhej!? Ky zë e percolli deri ne breg te detit dhe papritmas u zhduk.Dashuria u habit dhe u tmerrua sa qe vendosi ta pyes diturine se kush i ndihmoi.Dituria i'u prgjigj:ishte koha,dashuria e habitur tha pse? Dituria i'u pergjigj: sepse vetem koha e din se sa e vlefshme eshte dashuria ne jete.

Një çast malli...!
Nuk po të shkruaj për të t'thënë se të dua shumë, jo as për të t'thënë se për ty po derdh lot në këto momente. Ajo që sot më shtyn të shkruaj është malli që kam për ty. Vërtet në këto momente po ndjej mall. Respekti për ty është e vetmja ndjenjë që më ka mbetur brenda meje dhe nuk po dua ta zhduk. Dhe malli në këto momente nuk po më lë vërtet të qetë. Sot me erdhën në mendje kujtimet dhe ëndërrat që thellë I kam varrosur në shpirt. Ato miliona ëndërra që vërtet kanë kohe që kanë filluar të treten. Por sot vetëm malli që po më shtyn të t' shkruaj më bën që të bashkoj edhe një herë eshtrat e tyre, për të t' kujtuar ty edhe një herë si një mike të vjetër që kurrë nuk arrita t'ia hap vertet zemrën.

E vetmja ndjenjë që vërtet për ty nuk e kam shuar është respekti për një njeri që dikur e kam pasur thellë në zemër. Po sot … Kjo ndjenjë po më çon në mallin që kam për ty. Malli që kam për të t' parë dhe të t' shtrëngoj një herë fortë pas vetes, dhe të ulem me ty në një tavolinë kafeneje si dikur dhe të bëj muhabet për kohën kur nuk kemi qenë pranë dhe për të patur disa çaste të bukura përsëri bashkë thjeshtë si miq të vjetër. Dhe ndërsa u ktheva me fytyrë nga muri me dolën dy pika lot nga sytë e mi. Nuk e kuptova se po qaja po vetëm kur lotët më lagen faqet kuptova se ishin duke bërë rrugën e tyre që kishin kohë pa e bërë. Vërtet sa shumë kohë që kanë kaluar… Që kur kam pa të parë? Sa keq. Dhe ndërsa ende po mendoj se sa mund të kesh ndryshuar shtrëngoj sytë fort për mos nxjerr lot të tjerë po nuk i mbaj edhe dot me force brenda meje. Vetëm ajo ndjenja e mallit më bënë të shpalos edhe një herë tërë kohën e kaluar me ty. Ndjej vërtet mall. Megjithese e urrej të flas për një kohë të shkuar sepse është vërtet diçka që ka kaluar. Sot dua t'i kujtoj vetes tërë momentet e bukura me ty. Mundohem të t' mbaj mend si një njeri që do jetë mikesha ime përjetë. Unë prapë të them se respekti që unë kam për ty më bënë se ti në jetën tënde kurrë nuk do harrosh se…
Dikur … Dikush … Diku!…

''Nje flete nga ditari''
Veshtire e kam kur e mar ne duar ditarin tim ne te cilin me lot ne sy filloj ti shpalos kujtimet qe mbaj per ty.Koha po kalon por plaget s'mi sheron dot.Ne shpirtin tim dhembja ka ven gure-themele dhe kushedi se sa do te zgjas ky mure qe po radhitet si lapidar me vuajtjet e pasosura. Ditet kan ngrire ne vend dhe nuk ecin dot,zakonisht monotonia mbreteron me temen e njejt-mungesen tende.Pritja ska te ndalur.Ka kohe qe ste kam pare.Me mban gjalle kujtimi kur ishim me te lumturit ne bote.Me kujtohen qastet kur ishim bashk,bisedat e gjata ,mbremjeve plot freski. Keto jane kujtime te pashuara.Keto jetojne te pavdekshme mbrenda shpirtit tim.E lumturine tone po e vjedh koha,largesia po e mban ne gjirin e saj. Shpesh mbetem e shtangur ne nje vend,flas me ererat qe sillen rreth meje dhe po te me degjonin ato do t'ja jepja porosine qe te mi dergonin atje,ne ate vend ku gjendesh ti i dashuri im...Sa rend qenka largesia.Mendoj ne kete moment ti te ishe me mua e jo qe te dy me tjeterkend...

Jam ulur perballe dritares
Jam ulur perballe dritares, jashte filloi te bie shi;kam menduar shume per ty keto dite dhe mund te them qe me mungon shume.
Sa shume mendime me vijne ne koke dhe sillen rrotull,eshte kujtimi yt. Shpesh me duket se do hysh ne dere me buzeqeshjen tende si te mos kishe ikur kurre.
Por ky iluzion iken aq shpejt ashtu siç dhe vjen dhe kthehem ne realitet, nuk je ketu dhe nuk do jesh me.
Faji dhe pendimi me ndjekin. Perse , perse nuk te thashe sa shume qe te doja?
Sot je shume larg meje,deshiroj shume te merrja doren tende dhe te ulesha bashke me ty,pa then asnje fjale me goje dhe te thosha gjithçka me zemer.
Ne fakt me jep ankth kjo largesi, po te mundja ne kete moment do isha ne krahun tend, te te thosha qe je shume e rendesisheme per mua dhe qe te adhuroj.
E di se pse nuk ta kam thene asnjehere? Pergjigja eshte e thjeshte, sepse mendoja se ndoshta fjalet ishin teper.
Po vuaj shume qe nga ikja jote, me dhemb ne shpirt qe nuk jam afer teje dhe per me shume sepse nuk te thashe kurre ate se sa te doja prandaj dhe sot po e shkruaj kete leter.
Kam nevoje te qaj , te shfryj,sepse nqse vazhdoj qe para te tjereve te dukem sikur jam mire, sikur asgje nuk me preokupon,trishtimi qe me hap nje boshllek gjithmone e me te thelle ne shpirtin tim do me shkaterroj.
Perse nuk kthehesh tani? Kam nevoje per ty per te vazhduar te jetoj.
Do isha shume i lumtur po te mund te shihja perdite pasqyrimin tim ne syte e tu ,te degjoja zerin tend qe te shqiptonte emrin tim, te thithja ajrin qe thith ti, vetem me keto do ndihesha mire dhe te siguroj qe do ndihesha i lumtur.
Nqse e lexon kete leter , do ta shohesh se çdo fjale e shkruar ne te eshte nje lot dhe nje frymemarrje dashurie per ty(megjithese e di qe nuk ke per ta lexuar kurre).
Sa mire do ishte sikur ta kisha shkruar me pare kete leter sepse, nuk do ikje pa e ditur sa te doja shum.

Jetoj nepermjet teje
Jeto nje cast per mua, te lutem jeto
dhe kthjellu pra ti ne mendime
Ne frymemarrjen tende te ngrohte
merre, merre dhe endren time

Jeto pra ti vetem nje sekonte per mua
dhe pastaj ik, rruges si cdo dite
Asgje me teper nga ti nuk dua
Pak nga dashoria jote, vetem pak drite

Jeto sa ke gjak te ngrohte nder deje
dhe merre dhimbjen time thelle ne gji
Me ler te jetoj dhe une nepermjet teje
nje tjeter ender, nje tjeter dashuri...

Kenge dashurie ne pranvere!
Paradite diell Mbasdite shi Ja si kjo dite Je edhe ti... Ketu lodron, vrenjtesh aty
Cdo besh me mua, cdo bej me ty? Hesht me fjale, flet me veshtrime E ndrojtur behesh nga ndrojtja ime! Ta ndjej frymemarjen, po ku je? Do ta braktis veten do vij atje! Nje flake e bardhe na prin ne shteg, Vijme...Largohet...Shkojme...Na djeg! Dicka nga une u dogj me gjeme Thengjill te shkruaj cnuk kemi thene? Une zbres thellesirash ti zbret prej pemesh, tunde buz honesh, do te me trembesh...
Heshtim perballe e qajme pa lot, Me ty srri dot, pa ty sbej dot Floke e rrufese ndrizet ne shi Dhe syri mallit loton ne sy... Paradite diell... Mbasdite shi...

Koha kalon dhe bashke me te kalon edhe mosha jone ...
Koha kalon dhe bashke me te kalon edhe mosha jone
Thonë se koha ndryshon njerëzit
Çuditërisht nganjëherë kur zhytem ne te kaluarën time
Me bije ne mendje fëmijëria ime,
me bije ne mend vendi im ku vrava gjunjët duke mësuar hapat e para
vendi im ku shijova dashurin e pare
ku shijova puthjen e pare
oh sa bukur ishte te çmendesh pas një vajze
ta duash një vajze ne heshtje
ose ti thuash dikujt se e dashuron o zot
ku mbeti ajo kohe
dhe befas ndjej një nostalgji te madhe.
Shpesh pyes veten valle pse ndryshoka kështu njeriu
Pse kaq shumë kam ndryshuar qe atëherë
Ah sa do doja te isha edhe njëherë "UN"
ai qe kam qene me para.
Një dite u ula pranë dritares te dhomës time dhe lexoja disa rreshta nga ditari im
O zot cfar ka ndodh me mua,un nuk jam me ai njeri qe jepte jetën për dashurin
un paskam ndryshuar shumë,un nuk po e provoj akoma qe atëherë ndjenjën e dashurisë
eh kohe kohe cfare katandise kështu me mua….
4 Maji 2005

Ne te dy
Ne te dy
Ishte ditelindja jotePas shum kohesh ishim te dy ne nje hotel , pasi kishim ber dashuri si te terbuar qendronim ne shtratin e cmendur trupat tan te laskuriqur i gjysem'mbulonte nje corcaf i bardh floket e saj shtriheshin ne jastikun ku kisha mbeshtetur koken un dhe me perkedhelnin fytyren,ngadal e ngrita koken doja ta shikoja doja qe imazhi e saj te me ngulitej mir ne tru,ishte nje ikon shum e bukur syt e saj ishin te mbyllur dhe i ngjante nje Engjulli tek rrinte ne qetesi,ngadal ngrita doren e majte dhe vazhdova ta perkedhel leht sikur te ishte nje petale trendafili,tek e perkedhelja me shum delikates floket,ballin,syrin,hunden,faqet,pjesen e pasme te veshit,mjekrren,gushen,gjoksin, ajo qendronte ne heshtje me syt e mbyllur,Kushedi ku e shetiste imagjinata e saj,vazhdoja ta shikoj me shum vemendje sikur te ishte hera e fundit qe po e shikoja .
Papritur e kafshij buzen ngadal ngriti doren me kapi te floket dhe me terhoqi drejt vetes i hapi syt e saj te bukur qe me shikonin me trishtim buza ime ra mbi buzen e saj u puthem u kafshuam si te terbuar,i terhoqa buzen dhe vazhdova ta lepij te gusha, ngadal zbrisja gjithmon e me posht me buzet e mia duke ja thithur gjoksin duke ja lepir barkun gjersa buzet e mia preken veginen e saj mi hodhi duart te floket dhe po me shtrengonte, tek vazhdoja ta lepija si i pa ngopur klithma e saj tingellonte ne veshin tim shum eksituese,me terhoqe lart drejt fytyres te saj u shikuan ne sy sikur donim ta perpinim njeri-tjetrin,ngadal pa mi ndar syt i bashkoj kofshet dhe me kthej B...ja perkedhela buzet me duar pastaj i vura duart mbi B...e saj ja shtrengova fort duke i afruar penisin tim ishte tejmase e eksituar ngadal ndjeja qe i rreshiti i teri ne veginen e saj dhe me doren tjeter e kapa per flokesh ashtu vazhdova ta pompoj derisa gunjet po me dhimbnin nga ferkimi i shpejt me krevatin ,pastaj ashtu siq e kisha kapur per flokesh u terhoha e qova ne kemb dhe ju drejtova murit te dhomes,ja mbeshteta te dy dyarte ne mur siper kokes te saj,me doren e majt e shtrengova nga mesi duke u ber nje me trupin e saj me doren e djatht e kisha papun nga floket me dukej sikur kerkoja te gjeja fundin e SEXIT, degjoja fjalen SHPIRT tek humbiste ne klithmat e saj dhe un qe i thoja E do me fort,
me pas ju drejtuam perseri krevatit i mbeshteti duart dhe koken te ktevati,ngadal ja ngrita njeren kemb dhe ja vura siper krevatin un isha ne kemb mbrapa saj e kafshova te kurrizi dhe vazhdova perseri lojen qe ate e qonte ne qiellin e 7-te,e kthente koken Jeta ime me pershperiste syt e saj me shikonin thell te eksituar,
Papritur e ndjeva qe po mbaroja u terhoqa nga brenda saj ajo u kthye perpara u ul me gjunj te kembet e mia e priti S......... time me padurim ne gojen e saj,e perqafova dhe te dy ju drejtuam dushit.....


Nuk po te shkruaj.
Nuk po te shkruaj per te te thene se te dua shume,jo as per te t'thene
se per ty po derdh lot ne keto momente , ajo qe sot me shtyn te
shkruaj eshte malli qe kam per ty ,vertet ne keto momente po ndjej
mall , edhe perse nuk kam ndjenje dashurie...!!! mallin e
respektoj, respekti per ty eshte e vetmja qe me ka mbetur brenda
meje dhe nuk po dua ta zhduk, dhe malli ne keto momente nuk po me
ler vertet te qete, sot me erdhen ne mendje kujtimet dhe endrrat qe
thelle i kam varrosur ne shpirt, ato miliona endrrat qe vertete kane
kohe qe kane filluar te treten , por sot vetem malli po me shtyn te
t'shkruaj me ben qe te bashkoj edhe nje here si nje mikeshe te vjeter qe
kurre nuk arrita t'ia hap vertet zemren ,
e vetmja ndjenje qe vertet per ty nuk e kam shuar eshte respekti, po
sot... kjo ndjenja po me con ne mallin qe kam per ty , malli qe kam
per ty t'pare dhe te t'shtrengoj nje here fort pas vetes ,dhe te
ulem me ty ne nje tavoline kafeneje si nuk do kur dhe te bej
muhabet per kohen kur nuk kemi folur ne telefon...?, dhe per te kaluar
disa caste te bukura bashke thjeshte si miq te vjeter,
Dhe ndersa u ktheva me fytyre nga muri me dolen dy pika loti nga syt
e mi, nuk e kuptova perse po qaja po vetem kur lotet me pikuan ne
kafe kuptova se ishin duke bere rrugen e tyre qe kishim kohe pa e
bere , vetem ajo ndjenje e mallit me beri te shpalos edhe nje here
tere kohen , eja dhe me perqafo te te jap lumturi o zemer,
do ishim nje trup qe rrezohej nga djelli e ndricohej nga hena,
shikoheshim por nuk shiheshim ,verbimi bie si nje hije e zeze - trishtim,
zemra ndjen puthjen e zjarrte qe valonte ne endrren e
Majit, ajo enderr me beri qe te jetoj me ty aty ku askush nuk
dinte ku jemi do ta ndjenja kraharorin tend , aty kur mund te
shikosha jeten ne syt e tu ,perse shkove me enderren , mbeta ne
kujtimin zemra me thote "SE TE DUA" - duhet dikur ta kuptojne se
kemi lindur per njeri-tjetrin kujtoj zerin tend andjej ate ngrohtesi
nuk e di a te pelqen per inteligjentin qe une mendoj apo jo .
sikur te ndodhte pikerisht keshtu ,as e para dhe as e fundit............

Për 2 Shpirta letra dashurie
Kur më mungon ti …
 

Të ëndërroja edhe pse s’të kamë T’i imagjinoja ata syt a tu të bukur Që më shikojn si dy yje qielli Dhe I dua ashtu të imagjinuar Në thellësitë e pafunda futem Shoh dashurinë tënde të plotë Më buzëqeshin edhe dy buzët E tua që I kujtoj Dhe më shprehin pasione të thella Ndjej mungesë të të shoh  Të më fusësh në krahëror  Të ndjej ngrohtësinë e zemrës Dhe ajo që me jep shpresë Për të jetuar më shumë Tani me je vetëm ti …Akrepat me duken se ecën ngadal  Kur nuk të kamë pranë Mungesa për ty Më bën shenj se të dua Më shumë se dje dhe nesër më shumë se sot Tingujt e errësirës Shushurima e gjelbërimeve Dhe zëri yt I ëmbël  Që ndëgjohet herë- herë  Puthjet e tona Hijet mbi asfaltin e një  Qoshi të Prishtinës  Paraqesin një skenë të paparë  Më bën të lumtur çdo gjë Kur jamë vetëm me ty…

Per 2 Shpirta poezi vetem KETU
Leter

Nga nje tryeze poste qe kurre s'mbetet shkrete ku rrine kujtimi, brenga
 zemra dhe heshtja vete Posi pellumba letrat degdisen qe me nate
 i ndiej tek fluturojne per ne shtegtim te gjate Dhe ja ku jam rrethuar
 me burra e me gra plagosur nga mungesat nga ndarjet e medha
 Letra, pusulla, fjale qe nisen ne hapesire endrra ende pa celur mendime ende pa gdhire. Te gjitha marrin rrugen drejt vatres e drejt pragut si ndjenje derguar ndjenjes si gjak derguar gjakut. Dhe po te jem nen toke qe vdiqa ti mos thuaj me shkruaj edhe nen toke se edhe une do te te shkruaj. Nje shtrese e trashe pluhuri mbulon letrat qe s'duhen aty u zverdhen faqet aty germat u shuhen. Aty humbasin radhet, ku mallet derdhur qene, aty jep shpirt mellani, pasi cepat u brene. Aty rroposen thelle hem ndjenjat e kaluara hem dashurite e tashme... Dhe po te jem nen toke qe vdiqa ti mos thuaj, Me shkruaj edhe nen toke, se dhe une do te te shkuaj. Dhe kur te shkruaj une do dridhet kallamari, do skuqet  boje e zeze me flakerima zjarri. Se kur te shkruaj une, do shkruajne  eshtrat e mia, do shkruaje gjaku im gjithe ngulc nga dashuria. Do mbetet letra udhes si shpend ne zjarr kalitur me dy flatra te vogla dhe nje adrese te ndritur. Si zog qe per foleqiell, ajer do te kete mishin gishterinjte e tu dhe frymemarrjen vete. Do mbetesh ti e zhveshur tek dridhesh me ngadale e gatshme ta ndiesh letren, pas gjoksit tend te vale. Dhe po te jem nen toke qe vdiqa ti mos thuaj. Me shkruaj edhe nen toke se dhe une do te te shkruaj. Nje leter dje kam pare se si ngeli pa zot mbi sy tek i flatronte dikujt qe s'ngrihej dot. Letra qe mbesin gjalle dhe per te rene tregojne qe regetijne si njerez vec sy s'kane te shikojne. Kur dhembeqenzit rriten une ndiej prane veshit tim, fermim'n e letres sate tamam si nje gjemim. Dhe mos e marsha zgjuar, edhe ne gjume do ta marr ate leter dhe do kullojne plaget  si kallamare te vjeter. Dhe do celin buzet plaget drejt puthjeve te tua dhe tek levizin lehtas do thone prap:Te dua! Dhe po te jem nen toke, qe vdiqa ti mos thuaj, me shkruaj edhe nen toke, se dhe une do te te shkruaj!

Poezi për 2 Shpirta
Kur dhembqenzit rriten

Kur dhembqenzit rriten une ndjej prane veshit tim fermim'n e letres sate tama si nje gjemim.Dhe mos e marrsha zgjuar edhe ne gjume do e marr ate leter dhe do kullojne plaget si kallamare te vjeter.Dhe do celin uzet plaget drejt puthjeve te tua dhe tek levizin lehtas do thone prape:te dua!
Dhe po te jem nen toke qe vdiqa ti mos thuaj, me shkruaj dhe nen toke, se dhe une do te te shkruaj..

Te kujtohet ishte dashuria jone
Te kujtohet ishte dashuria jone shkruar diku lart neper qiej a galaktika, nese galaktikat vertet ekzistojne dhe ne ishim dy yjet e saj protoganiste. Por edhe kjo dashuri u shua nje dite vjeshte, ashtu sic kishte marre fund gjelberimi veror dhe rradha u la ndryshkjes stinore ngjyre kafe te pemeve te lakuriqta. Nderkohe gjethet binin sic rrezoheshin ndjenjat tona nje per nje dhe vrisnin kapilaret e zemrave tona qe dikur kishin qene tok. Ku fjala `fund` e trondit shpirtin tim aq thelle...Po ama dicka e di me siguri me ke dashur shume kaq shume dhe te kam dashur me shume se cdo gje tjeter ne bote.........
E di qe jane te shkuara ndoshta, po me shkujdesjen e shpirtit qe kerkon te kthehet atij qe e la te varur ne fijen e shpreses...e teksa mundohem te kujtoj fytyren tende ne ikjen e fundit...uroj te te gjej ulur ne stolin dhe hapesiren ku gozhdat e lidhjes tone kane lene ndryshkun pas....uroj te mos bjere shi deri ne ardhjen time......Ehhh cmu kujtove, nje buzeqeshje ishte nje stine me vete, nje buzeqeshje jote ishte nje stine ekskluzive per mua......Gjithnje pertypsh rreze diejsh e tinguj qetesie se e meriton...

Te kujtohet ishte dashuria jone....
Te kujtohet ishte dashuria jone shkruar diku lart neper qiej a galaktika, nese galaktikat vertet ekzistojne dhe ne ishim dy yjet e saj protoganiste. Por edhe kjo dashuri u shua nje dite vjeshte, ashtu sic kishte marre fund gjelberimi veror dhe rradha u la ndryshkjes stinore ngjyre kafe te pemeve te lakuriqta. Nderkohe gjethet binin sic rrezoheshin ndjenjat tona nje per nje dhe vrisnin kapilaret e zemrave tona qe dikur kishin qene tok. Ku fjala `fund` e trondit shpirtin tim aq thelle...Po ama dicka e di me siguri me ke dashur shume kaq shume dhe te kam dashur me shume se cdo gje tjeter ne bote.........
E di qe jane te shkuara ndoshta, po me shkujdesjen e shpirtit qe kerkon te kthehet atij qe e la te varur ne fijen e shpreses...e teksa mundohem te kujtoj fytyren tende ne ikjen e fundit...uroj te te gjej ulur ne stolin dhe hapesiren ku gozhdat e lidhjes tone kane lene ndryshkun pas....uroj te mos bjere shi deri ne ardhjen time......Ehhh cmu kujtove, nje buzeqeshje ishte nje stine me vete, nje buzeqeshje jote ishte nje stine ekskluzive per mua......Gjithnje pertypsh rreze diejsh e tinguj qetesie se e meriton...

u ndave nga une por malli dhe dhembja per ty kurr nuk do te shuhen.
Veshtir qenka te maresh lapsin dhe te shkruash por ja qe nuk mund te rri. Te prita te vish me buzeqeshje por ti me erdhe me fjalen qe asnjehere nuk kisha dashur ta degjoja. Dhembja per ty dita dites po me shtohet se bashku me lotet e mi. me ka marr malli per cdo gje: per zerin tend, buzeqeshjen tende, budallaleqet e tua, syt e tu ...
Largimi yt i hershem shkaktoi plag te medha ne zemren time, nuk ka ilac qe do te mi sheroje keto plage edhe pse disa thone koha sheron cdo plag un nuk besoj. Sa me teper kalon koha aq me teper ndjej mungesen tande. Me shpirt te venitur, me zemer te thyer dhe kthes te pakthyer, me lot ne sy deri sa te jetoj nuk do te harroj. Kush e di sa dite pa diell, pa lule, pa gezim do te kalojne, kurse ne zemren time vetem lot, vuajtje dhe mall per fjalet dhe buzeqeshjen tende te embel. Dhembja nuk ka fund kurse lotet nuk kan fuqi te shprehin pikellimin per ty. Gjithmon do te mbetesh ne zemren time edhe pse ike pa thene lamtumir. Me shpirt te venitur, zemer te thyer, me shpres te pa shpres, si dje, si sot, si neser une i perlotur te pres te kthehesh, te ma kthesh besimin ne dashuri, te ma ktheshy lumturin dhe gjith ate qe pata kur ishim se bashku. Mungesa yte ne cdo vend po ndihet. Ditet pa ty vetem une e di se si i kaloj. Malli dhembja per ty kurre nuk do te shuhen. Do te dua edhe me shum se sa te kam dashur, edhe me shum se sa e dua veten, por kur te bindesh atehere ndoshta do te jete shume vone. Une do te jem ne shpirt vetem i yti e ti vendos vet per lumturin qe mund ta kemi se bashku...